Een stapje verder naar een wereld vol geluiden

afbeelding van Ellen

Tyson and his friend from school at Machakos, Central Kenya

Mike Tyson Owino, ongeveer twaalf jaar oud en doofstom. Zo hebben ze hem aangetroffen op straat in Ruiru, een grote voorstad van Nairobi. Of hij echt zo heet is onwaarschijnlijk want hij kan het niet vertellen, de politie heeft hem zo genoemd. Hij is door een (onbekende) vrouw aangetroffen op straat, zwaar verwaarloosd en helemaal alleen. Ze heeft hem bij de politie gebracht en daar heeft hij zes maanden (!) gewoond, ze lieten hem klusjes doen en hebben pogingen ondernomen om familie te achterhalen. Advertenties in kranten met foto, posters opgehangen met zijn foto in openbare instanties maar met geen enkel resultaat.

Machakos, Central Kenya, Esther and Tyson


Ruim vier weken geleden schreef ik over deze jongen op mijn blogspot. Hij heeft mijn hart gestolen. Zijn onbevangenheid en eeuwige lach als hij me ziet en het feit dat hij me continue op komt zoeken, maken hem echt mijn held.
De kinderboekenweek die dit weekend werd afgesloten had het thema ‘helden’ en als er een boekje over deze jongen geschreven had kunnen worden, dan was hij met ster de held van deze week.
Zijn wereld wordt inmiddels al een klein beetje drukker.
De dag voor ik terugvloog naar Nederland, werd een gehoortoestelletje geplaatst in zijn linkeroor en heb ik de man van het doveninstituut beloofd me hard te maken voor een apparaat voor zijn rechteroor. Een uitdaging want het moest een geavanceerd apparaat zijn omdat hij rechts nagenoeg geheel doof is. Sinds een week of vier heeft hij dus een gehoorapparaatje links. Hij is zich wezenloos geschrokken. Een wereld vol herrie en geluiden die hem onrustig maakten. Geluiden die hij niet kon thuisbrengen en waar hij van schrok.
Je kunt hem vergelijken met een pasgeboren baby die geluiden gaat waarnemen maar nog niet weet wat er bedoeld wordt. Mike Tyson Owino moet dus helemaal van het begin starten. Hij zal wel snel dingen oppakken maar het zal zeker gepaard gaan met hoofdpijn, vermoeidheid en dagen dat hij gewoon niet wil.

En nu is het bijna zover. Via een winkel in gehoortoestellen ben ik terechtgekomen in het Rijnland ziekenhuis en hoe groot kan toeval zijn. De vrouw naar wie ik werd verwezen, is audicien in het ziekenhuis maar had via de Stichting Ear Drop al een aantal keer een bezoek aan Nairobi gebracht. Het toeval wil dat haar man weer werkt bij een importeur/fabrikant voor geavanceerde gehoortoestellen en laat dat nou net het type toestel zijn wat we nodig hebben voor Tyson.
En… hij heeft kunnen bereiken dat we het toestel gratis krijgen. Gisteravond had ik een afspraak vlakblij mijn woonplaats met het hoofd van de audiologische afdeling van het Kenyatta National Hospital uit Nairobi en ‘mijn’ sponsoren. Een Keniaanse vrouw die ik op de dag van mijn vertrek naar Nederland ontmoette op straat voor het doven instituut in Nairobi. Ook dit was weer toeval, zij vertelde dat ze naar een seminar in Nederland ging en toen ze vertelde dat dit in Alphen aan den Rijn was, viel ik echt om. Mijn woonplaats. Nadat ik met Marianne van het Rijnland ziekenhuis, in contact was gekomen, kwam zij weer terecht bij een contactpersoon van de stichting Ear Drop en guess what… de vrouw uit Kenia zat naast hem in Duitsland bij een seminar.
Gisteravond waren zij beiden dus in de buurt van Alphen en kregen we van de sponsor te horen dat ook het linker oor een geavanceerd, digitaal toestel gaat krijgen. Ik was sprakeloos. Wat een grootmoedig gebaar en wat geweldig dat Tyson straks in een ‘gewone’ wereld vol geluiden mag komen. Deze week wordt het tweede toestel aan haar overhandigd en zijn er door de leverancier met bemiddeling van stichting Ear Drop en de maatschappelijk werkers van het project waar Mike Tyson Owino onder valt, afspraken gemaakt om elkaar te gaan ontmoeten in het Kenyatta ziekenhuis in Nairobi en zal op 7 en 8 onvember de plaatsing van beide toestellen gerealiseerd worden.
Mijn knul zal dan zeker nog maanden nodig hebben op de school voor dove kinderen om te leren spreken en ook een spraaktherapeur zal nodig zijn.

Dus mocht u nog aarzelen om Circle4Life te steunen, dan hopen we u nu over de streep getrokken te hebben. Gewoon omdat deze jongen een kans verdiend, een kans op een leefbare toekomst die zonder de hulp van de mensen die hem nu steunen nooit mogelijk zou zijn.
En mocht u denken na het lezen van dit verhaal ‘toeval bestaat niet’ mail me dan, ik kan u ervan overtuigen dat dit voorbestemd was.