All good things come to an end…
zo ook mijn bezoek aan Kenia. De vierde week zit er bijna op en de laatste dag is bijna verstreken. De bezoeken zijn afgerond en zo ook alle besprekingen. The end is near.

Het was een iets rustiger week voor wat betreft het aantal huisbezoeken omdat we tussendoor nog even heen en weer geweest zijn naar Mombasa. Voor een bezoek aan kindertehuis Waa in Kombani en voor het ophalen van de twee Zorro Rikki’s voor Felix, de zesjarige gehandicapte jongen uit Donyo Sabuk, wiens Rikki was gestolen door kinderen die hem zijn enige pleziertje niet gunden.
Rikki is met ons mee terug gegaan naar Thika en is inmiddels herenigd met zijn vriendje Felix. Een lach van oor tot oor straalde van zijn gezichtje toen hij het door Guido van Genechten gedoneerde konijn uitpakte. Via een bevriend stel uit Limburg hebben we nog een tweede Zorro Rikki mogen ontvangen en deze hebben we voorlopig even veiliggesteld in het gebouw van DISC. Just in case…

Deze afgelopen week stond in het teken van bezoeken aan de school van het dove meisje Susan uit ons sponsorprogramma en gesprekken met de Society for Deaf Children in Nairobi voor mogelijkheden ten aanzien van trainingen gebarentaal voor ouders van dove kinderen.
Susan, die op de School for the Deaf in Kambui zit, was verrast toen wij haar bezochten en ook zij schonk ons een warme, lieve lach. Haar onderwijzeres vertelde ons trots dat Susan tot de besten van de klas behoort en liet de resultaten van de afgelopen examenperiode zien.
De komende weken zijn er opnieuw examens maar we hoeven niet bang te zijn dat Susan niet overgaat naar de volgende klas. Susan, die nu nog 11 jaar oud is, gaat in januari naar Standard 3. Haar schriften zien er perfect uit, ze werkt heel netjes en is vooral in haar Engelse taal erg goed.
Deze week is er nog een gesprek met haar ouders over de bijdrage die zij moeten leveren aan schoolkosten maar het merendeel van de kosten voor deze privé school zullen door Circle4Life betaald blijven worden.
Ons bezoek aan de Society for Deaf Children had te maken met Susan. De audiogram die eerder van haar gehoor was gemaakt, liet zien dat het nagenoeg geen zin heeft om haar te sponsoren met geavanceerde hoortoestellen. Het is te slecht om daar verbetering in te krijgen. Daarom hebben we besloten om ons op de ouders te richten. Susan is ongeveer drie maanden per jaar thuis omdat de school dan wegens vakantie gesloten is. Susans ouders kennen geen gebarentaal en zij zit vrijwel geheel geïsoleerd thuis. De ouders zijn bereid om gebarentaal te gaan leren en op deze manier kunnen we het mogelijk maken voor Susan en haar ouders om met elkaar te communiceren en te praten met gebaren. De society for Deaf Children heeft kunnen regelen dat de moeder en Margarete van DISC een training krijgen via een school in Meru. 11 december reizen zij naar Meru en van 12 tm 19 december volgen zij een fulltime training.

Tijdens een bezoek aan het doveninstituut kregen wij verrassend nieuws. Vorig jaar zijn met behulp van een anonieme Nederlandse sponsor twee gehoortoestellen geplaatst bij de ongeveer twaalfjarige Mike Tyson Owino. Een jongen die in Ruiru op straat was aangetroffen en door een inwoonster van deze stad naar het politiebureau was gebracht. Omdat niet bekend was waar hij vandaan kwam en er ook geen reacties kwamen op publicaties in een krant, is hij uiteindelijk bij een kindertehuis hier in de omgeving terecht gekomen en geplaatst op een school voor dove kinderen in Machakos. Tijdens een van zijn vakantie had ik hem ontmoet en er was een klik. Zo sterk dat ik me sterk heb gemaakt om hem een toekomst te kunnen bieden door de hoortoestellen. Zo kan hij leren praten en horen en zijn vorderingen zijn goed. Het doveninstituut onderhoudt de contacten met de school en zo blijf ik op de hoogte. Heel verrassend was het nieuws dat er een dove jongen uit de streek Wajir, ongeveer 650 km hier vandaan, voor een afspraak bij het doveninstituut was met zijn ouders en hij bekeek met veel belangstelling de foto’s die aan de muur hingen. Hierop herkende hij Mike Tyson. Hij bleek met hem op school gezeten te hebben in Wajir. Via deze mensen is het doveninstituut in staat geweest om zijn ouders op te sporen. De gegevens bleken inderdaad te kloppen. Mike Tyson Owino was al twee jaar zoek. Zijn vader had hem na zijn verdwijning als vermist opgegeven bij de politie in Wajir maar had hier verder nooit meer iets over gehoord. Mike Tyson is het tweede kind uit een gezin met negen kinderen en de gelijkenis met zijn vader is verbazingwekkend. De ouders zijn naar het doveninstituut gereisd en hebben daar gehoord dat hun zoon in leven is. Mike Tyson bleek van huis te zijn weggelopen. Over het hoe en waarom is ons nog niets bekend maar de jongen weigert om ook maar iets te zeggen over zijn verleden. Zelfs de naam van zijn moeder weigert hij op te schrijven. Het vermoeden bestaat dat er iets ernstigs is voorgevallen, hetzij mishandeling of iets waar hij voor gestraft zou worden, en dat hij daarom de benen heeft genomen. Wel is duidelijk dat de jongen erg eenzaam geweest moet zijn. Een hereniging met zijn ouders heeft nog niet plaats gevonden. De ouders waren blij te horen dat hij nog leefde maar zijn zonder een vervolgafspraak vertrokken en tot nu toe hebben ook zij niets meer van zich laten horen. Tijdens mijn volgende bezoek aan Kenia ga ik hem samen met de mensen van het doveninstituut opzoeken en misschien dat er tegen die tijd meer duidelijkheid is over de geschiedenis.

We hebben een nieuw gezin opgenomen in het sponsorprogramma. Een gezin uit het dorp Kyeleni bestaande uit een vader, moeder en vier meisjes. De oudste dochter is twintig en is na de basisschool van school gegaan omdat haar ouders de kosten voor de middelbare school niet konden opbrengen. Zij woont in Nairobi en werkt daar, vermoedelijk als hulp in de huishouding. Het tweede meisje is zestien en is geboren met klompvoeten. Zij heeft nog het geluk gehad dat ze geopereerd is en dat de stand van haar voeten is gecorrigeerd. Haar ene been is echter langer dan het andere en met een soort geïmproviseerde prothese, die erg pijnlijk is, kan zij haar been verlengen. De twee andere meisjes zijn een tweeling en ook zij zijn met klompvoetjes geboren. Faith, de ene helft van de tweeling heeft een eerste operatie ondergaan waarbij de stand van de voeten enigszins is gecorrigeerd maar omdat het gezin het niet kon betalen is het hierbij gebleven. Haar tweelingzusje Mercy is nog nooit geholpen. Je hart breekt als je deze meisjes ziet lopen en inmiddels hebben we een afspraak kunnen maken bij de revalidatie kliniek in Ol Kalou waar we ook met Felix onder behandeling zijn. Voor de zestienjarige Annastacia gaan we kijken of er een mogelijkheid is om aangepaste schoenen te krijgen zodat zij normaal kan lopen en voor de tweeling gaan we kijken welke mogelijkheden er zijn. Op 20 november reizen zij naar Ol Kalou en mocht de tweeling geopereerd kunnen worden dan zal dit vermoedelijk gebeuren in februari 2013 door het Italiaase team van specialisten. We houden u hiervan op de hoogte.

Ook is vandaag nog een bezoek gebracht aan de grootmoeder van twee zusjes van vijf en drie die in het berggebied Mithini wonen. De moeder van de meisjes, Jacqueline en Ruth,  is overleden toen de jongste een jaar was.
We kwamen met de meisjes in contact via de onderwijzeres van de Donyo Coffee Primary and Nursery School. Zij wees ons op de gezondheid van de kinderen maar ook de thuissituatie baarde zorgen. De oma was met een ernstige longziekte opgenomen in een ziekenhuis in Nairobi, de vader werkt ergens in Nairobi en de meisjes werden verzorgd door een tante in de buurt. We willen beide kinderen laten testen op tb maar ook op hiv alhoewel niet duidelijk is of de ouders positief zijn. E moeder is overleden aan een hersenbloeding. Jacqueline, de oudste, heeft een oogziekte die dringend behandeld moet worden omdat ze anders blind kan worden. Dit gezin gaan we helpen en begeleiden naar een betere en gezondere toekomst.
Verrassend nieuws over de sponsoring van de computers door Scope Scholengemeenschap in Alphen aan den Rijn. Na heftige gesprekken met de douane en het inklaringskantoor zijn nu eindelijk de computers afgeleverd op hun bestemming. De eerste foto’s laten blije kinderen zien die vol spanning uitkeken naar hun eerste kennismaking met de wereld van de IT.
Nyoda CBO gaat, net als DISC Initiatives waar de computers van de zending van februari heen zijn gegaan, beginnen met computeronderwijs aan kansarme kinderen uit de grootste sloppenwijk van Nairobi, Korogocho. Een nieuwe stap richting een toekomst…

Een maand van heel veel uitdagingen. Bezoeken gebracht aan onze bestaande projecten. Een aantal hebben we af kunnen ronden en ook meerdere nieuwe gezinnen bezocht om te kijken of ze in te voegen zijn in de sponsorprogramma’s.