Drie keer per week intensieve fysiotherapie. Week in week uit, maand in maand uit en dat al bijna twee jaar lang…

Maar… als je ziet hoe de kleine Paul vooruitgegaan is, dan is het dit meer dan waard. Twee jaar geleden had hij alleen nog maar op bed gelegen, nu bijna twee jaar later is hij in staat om zelf zijn hoofd rechtop te houden, te zitten, zijn voeten recht te zetten en ook met zijn handen gaat het veel beter. Maar we zijn er nog lang niet, het is een lange weg maar we gaan ervoor!

Wat is er mooier dan de blije lach van dit kind? Hier doen we het toch voor?