Al verschillende keren hadden we een man in een armetierige rolstoel zien zwoegen om vooruit te komen. Begin deze week kwamen we hem in Donyo Sabuk weer tegen. De kleine voorwielen van zijn rolstoelen waren geheel naar buiten gedraaid waardoor rollen niet meer mogelijk was. De zitting was vervangen door oude kleren en een zware steen om op te zitten. De wielen waren herhaaldelijk gerepareerd en gelast.
We maakten kennis met Francis, een jonge man die als klein kind polio heeft gekregen en daardoor niet zelfstandig kan lopen. Hij slijt zijn leven in een rolstoel. Francis woont al jaren op straat en kan door zijn handicap niet werken. Bij het zien van deze troosteloze situatie besloten we in te grijpen. Gisteren hebben we hem allereerst van eten voorzien en hebben een plaatselijk restaurantje gevonden wat een keer per dag een maaltijd voor hem wil maken. We hebben een broek, t-shirts, een dik vest en slippers voor hem gekocht maar ook zeep en een tandenborstel. Francis, die niet in staat is zichzelf te wassen doordat hij nergens binnen kan komen en geen huis heeft, is door drie mannen uit de buurt van een wasbeurt voorzien en een schone en altijd goedlachse man zat daarna trots in zijn krakkemikkige rolstoel. Daarna was de kapper aan de beurt en werd hij achterop een fiets van een toevallig voorbijkomende jongen daarheen vervoerd en weer terug.
Vandaag hebben we via de APDK (Association for Physically Disabled in Kenya) een Safari Cruiser rolstoel gekocht en hem laat in de middag hiermee verrast. En een verrassing was het, hij kon niet meer stoppen met glimlachen. Hij is zo blij!
Komende week gaan we kijken of we hem op een andere manier nog kunnen helpen om zelf inkomen te generen en kijken of we ergens familie kunnen traceren.
Een geweldige dag waar we met warme gevoelens aan terug denken, een dag waarop we iemands leven hebben kunnen veranderen.