Afgelopen maandag is het gezin van Peter Mutiso bezocht in het kader van de nazorg en counseling. Het DISC team hield ons al volledig op de hoogte maar toch overtrof dit bezoek mijn stoutste verwachtingen.
’s Ochtends om half acht waren we al op pad met de matatu richting Mithini Ithanga. Ruim drie kwartier met de matatu om vervolgens bij de school van Njoki en Peter, de twee oudste jongens, te stoppen. Om de jongens te kunnen ontmoeten, moesten we eerst om toestemming vragen bij het hoofd van de school. Een mooie gelegenheid om te informeren naar het wel en wee van de broertjes. Njoki bleek, voordat Circle4Life en DISC hulp aan het gezin verstrekten, al ruim anderhalf jaar niet meer naar school te komen. Beide jongens doen het erg goed en Njoki kan zich inmiddels al aardig redden in het Engels. Ze mochten met ons mee naar huis omdat het hoofd van de school het erg belangrijk vond dat ze zich realiseerden dat ze als gezin hulp kregen om te werken aan hun toekomst.
Het werd een verkorte route, dwars door de bergen over vreselijk smalle paadjes en alleen maar omhoog. En dat met zo’n vijfendertig graden en ongeveer vijf km lang. We troffen twee broertjes thuis aan met het enige zusje. De moeder was naar een vergadering. Sinds kort heeft ze zich aangesloten bij een vrouwenclubje wat geregeld bij elkaar komt en ervaringen uitwisselt en ook goederen ruilt. Om in december haar contributie (800 kshs) te kunnen betalen en om wat extra met de kerst voor de kinderen te kunnen doen, had ze, bleek onlangs, een geit verkocht. Daarbij had ze nog geïnvesteerd in dingen voor het huis en wil ze een jonge geit terugkopen. 

Op het hoogste punt van de berg hadden we een mooi overzicht over het stuk land waar het gezin woont. Er was inmiddels een hurktoilet gebouwd op flinke afstand van de huisjes, netjes van zelfgemaakte stenen gemaakt en afgedekt met riet. Er was een keuken gebouwd en ook die was van een rietdak voorzien. Een geweldige resultaat al  omdat we bij het bezoek van vorig jaar al hadden aangegeven dat het erg ongezond was voor de kinderen om in de rook te slapen en daarbij ook het gevaar van koolmonoxide en brand. Dat onze adviezen ook daadwerkelijk opgevolgd waren, was zeer verrassend maar onwijs mooi. De oogst was helaas gedeeltelijk mislukt door de droogte maar toch was er genoeg mais en bonen geoogst om de komende tijd van te eten en zelfs te ruilen voor andere goederen. De grond wordt de komende weken door haar bewerkt en klaargemaakt om opnieuw te zaaien. Njoki ging zijn moeder halen en kwam na korte tijd met haar en de jongste telg terug. De huisjes waren keurig netjes en schoon, de bedden waren opgemaakt en er lag zelfs geen kleding of serviesgoed op de grond. Een enorme vooruitgang. De kippen liepen rond de huisjes te scharrelen met een flink aantal kuikentjes. De moeder geit liep met een jong te grazen en zelfs het konijn had twee jongen.

Ik had voor Peter en Njoki een solarlamp meegenomen van Ikea. Peter was helemaal in de wolken. Nu konden ze ’s avonds huiswerk maken! Ik hoefde maar een keer uit te leggen hoe hij de accu er uit moest drukken om deze te laden op het dak in de zon. Vol trots liet hij de lamp aan Njoki zien en ging hij aan zijn broer uitleggen hoe het werkt. Geweldig! Voor de kinderen had ik ondergoed meegenomen vanuit Nederland en dat werd meteen aangetrokken. Het zusje van Peter werd meteen in de gedoneerde meisjeskleding gestoken. De oma kwam tegelijk met de  moeder aanlopen en vroeg aan Margaret (DISC), die op een bankje zat met het zusje, of het kind op haar schoot van haar was. Geweldig toch, het meisje werd niet eens herkend door de oma. Zo’n verandering.

De moeder wil nu gaan fokken met de geiten en we hebben het idee voorgelegd om straks drie jonge geiten te verkopen en er een koe voor terug te kopen. Een geit kan zes keer jongen krijgen en wordt daarna verkocht voor het vlees. De moeder heeft haar vriend de deur gewezen. Hij kon niet overweg met Djoki en zij heeft voor haar kind gekozen. Een vrouw met pit, een vrouw met verantwoording, een vrouw met doorzettingsvermogen en de wil om te vechten voor een betere toekomst voor haar en haar kinderen. Ze staat op de wachtlijst voor sterilisatie omdat ze zelf nu ook zegt dat ze absoluut geen kinderen meer wil, met geen ene man.

Inmiddels gaan er nog drie broertjes naar school en moet alleen Joseph(9) nog naar school en de twee jongsten maar die hebben nog niet de schoolleeftijd bereikt.

De hulp die Circle4Life met DISC hier samen heeft kunnen bieden, heeft meer dan het gewenste resultaat laten zien. Een voorbeeld voor velen en als ze allemaal dezelfde commitment aan de dag leggen, gaat het helemaal lukken.
Maar niet alleen, samen met DISC, samen met Circle4Life en samen met u!

Voor hen, door u, met ons !